انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران در رابطه با ارائه فولاد در بورس کالا

به گزارش چیلان، با توجه به حواشی اخیر مرتبط با عرضه فولاد در بازار کالا، انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران بیانیه‌ای منتشر کرده است که به شرح زیر است:

🔻 کاهش تمام شده مسکن در کشور یک وظیفه ملی بر عهده تمامی مسئولان، دولتی‌ها، تولیدکنندگان و جامعه به شمار می‌آید. وظیفه صنعت فولاد در این نهضت، تضمین تأمین کافی مواد افرازی مورد نیاز برای ساخت مسکن است که با توجه به توان تولیدی بیش از دو برابر نیاز داخلی فولاد، این هدف با موفقیت به عمل آمده است. بنابراین، هر چه تقاضا از طرف دولت یا بخش خصوصی برای مواد افرازی برای ساخت مسکن بیشتر شود، تولیدکنندگان فولاد کشور می‌توانند آن را تأمین کنند و باید توجه مسئولین به نهضت ملی مسکن به بخش‌های دیگر به جز مواد ساختمانی نظیر سیمان و فولاد هم انتقال یابد.

🔻 چرا نیاز به عرضه فولاد در بازار کالا وجود دارد؟
قبل از ایجاد بازار فلزات در سال ۱۳۸۲، شرکت‌هایی مانند ذوب آهن اصفهان (بزرگ‌ترین تولیدکننده محصولات ساختمانی آن زمان) برای فروش هر کیلوگرم محصولات فولادی، از استخراج و فرآوری مواد معدنی گرفته تا حمل و نقل به کارخانه و هزینه‌های تولید و حقوق کارگران و … تنها ۲۳۰۰ ریال دریافت می‌کردند، در حالی که سود واسطه‌گران در بازار به معادل قیمت فروش کارخانه بود!
این نابرابری یا توزیع نامنصف سود، به جز تضعیف مالی کارخانه‌ها و تقویت واسطه‌گران و رانت‌خواران، هیچ تأثیر مثبتی بر اقتصاد و تولید نداشت و مسئولان وزارت معادن و فلزات و بازرگانی باید در این باره اقدام می‌کردند…

🔻 دستاوردهای عرضه فولاد در بازار کالا:
• تعیین قیمت عادلانه با توجه به عرضه و تقاضا
• تعیین قیمت مارجینال بازار و جلوگیری از توزیع رانت مخرب و سودجویی
• تقویت مالی تولیدکنندگان و افزایش امکانات توسعه
• تشویق بخش خصوصی به سرمایه‌گذاری و تقویت بازار سرمایه
• کاهش واسطه‌گران و تخفیف قیمت برای مصرف‌کننده نهایی

🔻 جوانب قابل توجه در مورد عرضه فولاد در بازار کالا:
از سال ۱۳۹۷ و با افزایش دخالت‌ها در بازار کالا و تغییر نگرش دولت نسبت به بازار کالا به عنوان ابزار تنظیم بازار، نه تنها دولت نتوانست قیمت فولاد را بر اساس نرخ ارز ثابت (۴۲۰۰ تومان) معمولی کند، بلکه با صدور بخشنامه‌های غیرکارشناسی و دستوری مانند الزام همه تولیدکنندگان فولاد حتی کسب‌وکارهای کوچک و متوسط به عرضه محصولات در بازار کالا با قیمت‌های دستوری، باعث اختلال شد. این مشکلات، به ویژه اصرار دولت برای عرضه همه تولیدکنندگان فولاد در بازار کالا و عدم توانایی در این مسئله، به موجب بروز مشکلات حقوقی برای بیش از ۱۶۲ کارخانه تولید فولاد کشور (بیش از ۶۰ درصد

واحدهای تولیدی) شده است. بنابراین، اگر دولت قصد تغییر ۱۸۰ درجه در سیاست‌های اخیر خود را دارد، باید ابتدا تصمیم‌گیری در مورد این مسائل انجام دهد.

🔻 نتیجه‌گیری:
🔸 آمار نشان می‌دهد که تقاضای مسکن ملی کمتر از ۱۰ درصد از کل عرضه فولاد کشور است، بنابراین نیازی به تدابیر ضد تنظیمی نیست. می‌توان یکی از کارخانه‌های تولید فولادی مثل میلگرد و تیرآهن که بخش عمده سهام آن تابع دولت یا تأمین اجتماعی است را به منظور تأمین فولاد مورد نیاز نهضت مسکن ملی در نظر گرفت و با استفاده از روش‌هایی که دولت صلاح می‌داند، مسکن ملی را تأمین کند.

🔸 آمار رسمی نشان می‌دهد که افزایش قیمت فولاد همیشه کمتر از نرخ تورم عمومی بوده و به طور مشخص، در نیمه اول سال جاری، قیمت میلگرد در بازار کاهش یافته است. بنابراین، ادعاهای عجیب در مورد افزایش قیمت فولاد به دلیل عرضه در بازار کالا، افترا به منطق و اقتصاد دارد.

🔸 با توجه به اینکه برای هر متر مربع مسکن حدود ۷۰ کیلوگرم فولاد مصرف می‌شود و با در نظر گرفتن قیمت روز میلگرد (۲۵ هزار تومان برای هر کیلوگرم)، هزینه فولاد در ساخت مسکن حدود ۱.۷۵۰.۰۰۰ تومان است. بنابراین، حذف سود واسطه‌ها به منظور کاهش هزینه تمام شده ساخت مسکن، تأثیر اندکی خواهد داشت.

🔸 تجربه موفق همکاری بین وزارت مسکن، وزارت صمت و تولیدکنندگان فولاد در تأمین فولاد مورد نیاز پروژه مسکن مهر و اقدامات مؤثر انجام شده در آن زمان که منجر به کاهش قیمت میلگرد در بازار شد، همچنان می‌تواند به عنوان یک الگوی جدید برای تأمین فولاد مورد نیاز نهضت ملی مسکن استفاده شود.