در ابتدا قبل از هر سختی این واقعیت یا این اصل را باید قبول کنیم که همیشه و در همه حال، گروهی هستند که برای شکار موقعیت های مناسب برای نوسان گیری از بازار به کمین نشسته‌اند؛ لذا تاریخ همیشه تکرار می شود و این تاریخ است که اگر حافظه یاری کند، همیشه بزرگترین معلم و آموزگار انسان بوده است. قیمت آهن هم از این قاعده مثتنی نبوده است ، شروع تحرکات بازار داخلی از زمانی شروع شد که زمزمه تغییر فرمول تعیین نرخ پایه عرضه شمش برای هفته جاری پیش درآمد آن بود.

حقیقت معمولا نیاز به ادله فراوان به جهت اثبات ندارد، گروه یا عواملی که پشت صحنه تحریک بازار در تلاش بودند تا روند افزایشی پیش رو را به اذهان القاء نمایند، به طور مداوم بحث افزایش نرخ دلار و به تبع آن افزایش نرخ پایه عرضه شمش در هفته آتی را پیش می‌ کشیدند و این در حالی است که به فرض این که نرخ پایه شمش در دامنه قیمت ۴۰۰۰ تا ۴۲۰۰ تومان تعیین گردد، در حالی که نرخ رقابتی میانگین موزون شمش به مراتب بالاتر از این نرخ بسته می شود، چه جای القای هیجان به بازار باقی خواهد ماند مگر هدفی مشخص که از پیش نوشته شده باشد ؟!

شروع تحرکات هیجانی بازار برای کدام یک از حوزه های زیر مجموعه بازار می‌ توانست جذاب باشد ؟

میانگین نرخ شمش رقابتی در هفته ای که گذشت با رقمی حدود ۴۳۳۰ تومان و بالاتر از نرخ پایه جدیدی که بنا بر برخی گمانه‌ زنی ها قرار است تعیین شود؛ بسته شده است؛ با این حساب، تحرکات هفته‌ ای که گذشت تماما با برنامه ریزی های دقیق و حساب شده، صرفا به منظور موج سازی در بازار اتفاق افتاد.

) حوزه شمش القایی، اولین حوزه ای است که در این شرایط نگاه ها را به سمت خود جلب می کند. چند هفته ای بود که تقریبا از اواخر اسفند ماه سال گذشته تا روز یکشنبه هفته‌ ای که گذشت؛ نرخ شمش القایی زیر خیمه سنگین عرضه شمش قوس در بورس کالا نمی‌ توانست قد علم کند، لذا به نوعی با انباشت انبارها در این حوزه مواجه بودیم، این حوزه بیش از هر حوزه دیگری نیازمند شروع یک موج برای تحریک و تخلیه انبارها بود. افزایش حدود ۲۰۰ تا ۲۵۰ تومانی نرخ شمش القایی ماحصل هیجان اخیر بازار بود.